Antibacterieel principe

Ten eerste scheurt de directe interactie tussen het koperoppervlak en het bacteriële buitenmembraan het bacteriële buitenmembraan;Vervolgens werkt het koperoppervlak in op de gaten in het bacteriële buitenmembraan, waardoor de cellen de noodzakelijke voedingsstoffen en water verliezen totdat ze krimpen.

Het buitenmembraan van alle cellen, inclusief eencellige organismen zoals bacteriën, heeft een stabiele microstroom, gewoonlijk ‘membraanpotentieel’ genoemd.Om precies te zijn is het het spanningsverschil tussen de binnen- en buitenkant van de cel.Het is waarschijnlijk dat er kortsluiting ontstaat in het celmembraan wanneer de bacteriën en het koperoppervlak in contact komen, waardoor het celmembraan verzwakt en gaten ontstaan.

Een andere manier om gaten in bacteriële celmembranen te creëren is lokale oxidatie en roest, die optreedt wanneer afzonderlijke kopermoleculen of koperionen vrijkomen uit het koperoppervlak en het celmembraan (eiwit of vetzuur) raken.Als het een aerobe impact is, noemen we dit ‘oxidatieve schade’ of ‘roest’.

Omdat de belangrijkste bescherming van de cel (het buitenmembraan) is doorbroken, kan de stroom koperionen ongehinderd de cel binnendringen.Sommige belangrijke processen in de cel worden vernietigd.Koper controleert echt de binnenkant van cellen en belemmert het celmetabolisme (zoals biochemische reacties die nodig zijn voor het leven).De metabolische reactie wordt aangedreven door enzymen, en wanneer overtollig koper met dit enzym wordt gecombineerd, verliezen ze hun activiteit.De bacteriën zullen niet meer kunnen ademen, eten, verteren en energie produceren.

Daarom kan koper 99% van de bacteriën op het oppervlak doden, waaronder Staphylococcus aureus, Escherichia coli, enz., en heeft het een goed antibacterieel effect.

De laatste tijd bloeit de markt voor antibacteriële en antivirale maskers, wat een goede gelegenheid is om de toegevoegde waarde van bedrijfsproducten te vergroten!