Zasada antybakteryjna

Po pierwsze, bezpośrednie oddziaływanie pomiędzy powierzchnią miedzi i zewnętrzną błoną bakteryjną powoduje rozerwanie zewnętrznej błony bakteryjnej;następnie powierzchnia miedzi działa na dziury w zewnętrznej błonie bakterii, powodując, że komórki tracą niezbędne składniki odżywcze i wodę, aż do momentu skurczenia się.

Zewnętrzna błona wszystkich komórek, w tym organizmów jednokomórkowych, takich jak bakterie, przepływa stabilny mikroprąd, zwykle nazywany „potencjałem błonowym”.Mówiąc ściślej, jest to różnica napięcia pomiędzy wnętrzem i zewnętrzem ogniwa.Jest prawdopodobne, że w błonie komórkowej w momencie zetknięcia się bakterii z powierzchnią miedzi dochodzi do zwarcia, co osłabia błonę komórkową i tworzy dziury.

Innym sposobem tworzenia dziur w błonach komórkowych bakterii jest lokalne utlenianie i rdza, które powstają, gdy pojedyncze cząsteczki miedzi lub jony miedzi są uwalniane z powierzchni miedzi i uderzają w błonę komórkową (białko lub kwas tłuszczowy).Jeśli jest to wpływ aerobowy, nazywamy go „uszkodzeniem oksydacyjnym” lub „rdzą”.

Ponieważ główna ochrona ogniwa (membrana zewnętrzna) została naruszona, przepływ jonów miedzi może przedostać się do ogniwa bez przeszkód.Niektóre ważne procesy wewnątrz komórki ulegają zniszczeniu.Miedź faktycznie kontroluje wnętrze komórek i utrudnia metabolizm komórkowy (np. reakcje biochemiczne niezbędne do życia).Reakcja metaboliczna jest napędzana przez enzymy, a gdy nadmiar miedzi połączy się z tym enzymem, stracą one swoją aktywność.Bakterie nie będą mogły oddychać, jeść, trawić i wytwarzać energii.

Dlatego miedź może zabić 99% bakterii na swojej powierzchni, w tym Staphylococcus aureus, Escherichia coli itp., i ma dobre działanie antybakteryjne.

W ostatnim czasie rynek maseczek antybakteryjnych i antywirusowych przeżywa rozkwit, co jest dobrą okazją do zwiększenia wartości dodanej produktów dla przedsiębiorstw!